بزرگنمایی:
مدیرکل حفاظت محیط‌زیست لرستان از نوزدهمین روز آلوده در این استان خبر داد.
به گزارش دیار مفرغ، زمین کم‌آب است و باد بی‌پرواتر از همیشه می‌وزد. خاک، از دامنه کوه پایین می‌آید، از حاشیه دریاچه‌ها، از لابه‌لای سنگ‌چین باغ‌های رهاشده.
نوزدهمین روز پی‌درپی آلودگی هوا در لرستان، دیگر نه یک وضعیت بحرانی که بدل به زیستِ روزمره‌ای شده است که منشأش از جنوب می‌آید؛ از تالاب‌های خشکیده عراق، از زمین‌هایی که زمانی بستر نی‌زار و مرغزار بودند و حالا بستر شن‌های سرگردان‌اند.
باد که از مرز عبور می‌کند، خاک را هم همراه می‌آورد؛ ذراتی که آن‌قدر ریزند که ماسک‌های معمولی را دور می‌زنند، از منافذ پنجره‌ها عبور می‌کنند، و بی‌دعوت وارد خانه‌ها می‌شوند.
در لرستان، که زمانی گذرگاه بادهای خنک الوند بود، امروز بادها حامل‌اند؛ نه از خنکای بهار، که از خاک عراق و سوریه، جایی که جنگ، خشک‌سالی، و نابخردی، خاک را بی‌ریشه کرده‌است.
خاکی که کنده می‌شود، بالا می‌آید، و به آسمان پناه می‌برد. بادها آن را از بیابان نجف، از حاشیه‌های فرات، از بستر خشک هورالعظیم، تا کوچه‌های پلدختر و خیابان‌های بروجرد می‌آورند.
اما همیشه از آن‌سوی مرزها نیست. بعضی از غبارها از زمین لرستان برمی‌خیزد. از شیارهای گرسنه خاکی که چراگاه شده اما باران ندیده. از دشت‌هایی که تراکتور به آن‌ها نرسیده، اما دام، بی‌وقفه در آن چریده.
کامران فرمان‌پور، مدیرکل حفاظت محیط‌زیست لرستان، در گفت‌وگو با تسنیم با ورود ریزگردها از صدور هشدار سلامت برای گروه‌های حساس خبر داد.
غلظت آلاینده‌ها بنا به اعلام او سه‌برابر حد مجاز است و باید از هرگونه فعالیت ورزشی در فضای باز خودداری شود، و تردد در معابر شهری، به حداقل برسد.
در لرستان، گردوغبار دیگر فقط یک پدیده جوی نیست. هوا خود بدل شده به تهدید. لایه‌ای از خاکِ بی‌نام، که روزها بر پوست شهر می‌نشیند، و شب‌ها در ریه خاموش مردمانی می‌خزد که هنوز هم برای هر نفس، امیدوارند